Σύνταξη: tourismtoday.gr
Περίπου 4,8 εκατομμύρια άνθρωποι κάνουν κρουαζιέρα κάθε χρόνο. Πριν από την πανδημία αυτός ο αριθμός ήταν ακόμη μεγαλύτερος, με περίπου 30 εκατομμύρια επιβάτες.
Όμως, καθώς η βιομηχανία κρουαζιέρας ανακάμπτει από τις καταστροφικές συνέπειες του COVID, πολλές ευρωπαϊκές πόλεις λένε όχι στην κρουαζιέρα για να περιορίσουν το overtourism.
Οι ευρωπαϊκές πόλεις που λένε όχι στην κρουαζιέρα για να περιορίσουν το overtourism
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οι ευρωπαϊκές πόλεις που παλεύουν με τον υπερτουρισμό γνώρισαν πώς θα μπορούσε να είναι η ζωή χωρίς κρουαζιέρες.
Για ορισμένους, πυροδότησε προσπάθειες απαγόρευσης ή περιορισμού του αριθμού των πλοίων που καταπλέουν σε αυτά τα λιμάνια.
Το 2021, η Βενετία εμπόδισε μεγάλα κρουαζιερόπλοια να αγκυροβολούν στο ιστορικό της κέντρο.
Η ζημιά στη λιμνοθάλασσα οδήγησε την UNESCO να απειλήσει να προσθέσει την πόλη στον κατάλογο των απειλούμενων με εξαφάνιση, εκτός εάν τα πλοία απαγορευθούν οριστικά.
Υποστηρίζουν ότι τα μεγάλα πλοία προκαλούν ρύπανση και διαβρώνουν τα θεμέλια της πόλης που ήδη υποφέρει από τακτικές πλημμύρες.
Η απαγόρευση σημαίνει ότι μεγάλα κρουαζιερόπλοια και πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων δεν μπορούν πλέον να εισέλθουν στο κανάλι Giudecca της Βενετίας που οδηγεί στη διάσημη πλατεία του Αγίου Μάρκου.
Υπήρχαν προσπάθειες να σταματήσουν τα μεγάλα πλοία πριν ανατραπούν με προηγούμενη νομοθεσία. Όμως η πίεση αυξήθηκε όταν το 2019 ένα κρουαζιερόπλοιο συνετρίβη σε λιμάνι στη Βενετία, τραυματίζοντας πέντε άτομα.
Και μέχρι την απαγόρευση του 2021, ακόμη και εταιρείες κρουαζιέρας βρίσκονταν στο πλοίο. Μετά την ανακοίνωσή της, η Διεθνής Ένωση Εταιριών Κρουαζιέρας (CLIA) δήλωσε ότι «υποστήριξε μια νέα προσέγγιση για πολλά χρόνια» χαρακτηρίζοντάς την ένα «σημαντικό βήμα προς τα εμπρός».
Ποιες ευρωπαϊκές πόλεις εξετάζουν το ενδεχόμενο απαγόρευσης των κρουαζιερόπλοιων
Η Ada Colau, η δήμαρχος της Βαρκελώνης, δήλωσε πρόσφατα ότι θα περιόριζε τον αριθμό των τουριστών κρουαζιέρας στην πόλη εάν επανεκλεγεί τον Μάιο.
Τα νέα μέτρα θα μπορούσαν να μειώσουν στο μισό τον αριθμό των ατόμων που αποβιβάζονται, ο οποίος μπορεί να φτάσει τις 200.000 το μήνα κατά την περίοδο αιχμής.
«Το 40% των κρουαζιερόπλοιων σταματούν για τέσσερις ώρες. Δεν δίνουν στην πόλη οικονομική απόδοση, και χιλιάδες άνθρωποι αποβιβάζονται, δημιουργούν μεγάλα κινητικά προβλήματα και μετά φεύγουν. Είναι ένας κλάδος που πρέπει να περιορίσουμε», είπε η Ada Colau.
Η ρύπανση προκαλεί επίσης ανησυχία στη Βαρκελώνη, η οποία κατατάχθηκε ως το χειρότερο λιμάνι κρουαζιέρας για την ατμοσφαιρική ρύπανση στην Ευρώπη σε μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από την Transport & Environment πέρυσι.
Ο δήμαρχος της Μασσαλίας Benoit Payan, του μεγαλύτερου λιμανιού κρουαζιέρας της Γαλλίας, μίλησε επίσης εναντίον της βιομηχανίας, ισχυριζόμενος ότι «πνίγει» την πόλη με την ατμοσφαιρική ρύπανση.
Το Άμστερνταμ, η Σαντορίνη και το Ντουμπρόβνικ έχουν επίσης αυστηρότερους περιορισμούς στις εταιρείες κρουαζιέρας.
Φέρνουν χρήματα στους προορισμούς τα κρουαζιερόπλοια;
Ένα από τα μεγαλύτερα επιχειρήματα που προβάλλουν οι υποστηρικτές για τη διατήρηση των κρουαζιερόπλοιων είναι η συμβολή τους στην τοπική οικονομία.
Αλλά ξοδεύουν πραγματικά χρήματα οι επισκέπτες σε αυτά τα γιγάντια πλοία στις πόλεις στις οποίες ελλιμενίζονται;
Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι οι επιβάτες που αποβιβάζονται από τα πλοία δεν συμβάλλουν τόσο στην τοπική οικονομία όσο νομίζετε.
Με όλα τα φαγητά, τα ποτά και τα αναμνηστικά που θα μπορούσαν ποτέ να θέλουν διαθέσιμα στο πλοίο, τα χρήματα μένουν στη θάλασσα.
Ίσως δεν προκαλεί έκπληξη ότι το μεγαλύτερο κρουαζιερόπλοιο στον κόσμο, το Wonder of the Seas, διαθέτει εκπληκτικά 20 εστιατόρια, ένα θέατρο 1.400 θέσεων και καταστήματα που πωλούν τα πάντα, από εξαιρετικά ρολόγια μέχρι υψηλή μόδα. Ανάλογα με το πακέτο που θα επιλέξετε, τα τρόφιμα και τα ποτά περιλαμβάνονται συχνά και οι αγορές είναι αφορολόγητες και αφορολόγητες.
Μια μελέτη από το Μπέργκεν της Νορβηγίας, διαπίστωσε ότι έως και το 40% δεν εγκατέλειψε ποτέ το πλοίο. Για όσους βγήκαν στην ξηρά, η μέση δαπάνη τους ήταν μικρότερη από 23 ευρώ.
Περισσότερες έρευνες από τη νορβηγική πόλη το 2013 αποκάλυψαν ότι η διάρκεια παραμονής είναι ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες στο πόσα ξοδεύουν οι επιβάτες.
Η μέση παραμονή στο λιμάνι διαρκεί περίπου οκτώ ώρες, αλλά αυτό μπορεί να ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με το δρομολόγιο του πλοίου. Για κάποιους -όπως η Βαρκελώνη- μπορεί να είναι τόσο σύντομη όσο μια στάση τεσσάρων ωρών.
Η βιομηχανία κρουαζιέρας υποστηρίζει ότι η μέση συνεισφορά ενός επιβάτη στην τοπική οικονομία είναι πολύ υψηλότερη από την εκτίμηση του Μπέργκεν σε περίπου 100 δολάρια (91 ευρώ) την ημέρα.
Ένας τρόπος για να γεφυρωθεί το χάσμα θα ήταν η αύξηση του φόρου επιβατών που επιβάλλεται στα λιμάνια. Αυτός επί του παρόντος είναι περίπου 4 έως 14 ευρώ ανά άτομο.
Η βιομηχανία κρουαζιέρας λέει ότι κάνει κινήσεις για να βελτιώσει τόσο τον περιβαλλοντικό όσο και τον κοινωνικό αντίκτυπο της.
Οι γραμμές κρουαζιέρας ήταν από τις πρώτες στον ναυτιλιακό τομέα που δεσμεύτηκαν να μειώσουν τις εκπομπές άνθρακα κατά 40% έως το 2030, σύμφωνα με την CLIA. Κάποιοι έχουν ακόμη δεσμευτεί για να φτάσουν το καθαρό μηδέν μέχρι το 2050.
Το αν αυτοί οι στόχοι μεγάλης εικόνας θα είναι αρκετοί για να κατευνάσουν τους κουρασμένους ντόπιους στις πόλεις των λιμανιών δεν έχει ακόμη φανεί.
The post Γιατί λένε “όχι” στην κρουαζιέρα πολλές Ευρωπαϊκές πόλεις appeared first on Tourism Today.
