Πέμπτη, 16 Μαΐου 2024
Τέχνες 29 Νοεμβρίου 2023

Παράταση για την παράσταση χορού “Amazing” – Ένα ντελίριο αδρεναλίνης κι έντονων εικόνων για τον συλλογικό φόβο

Παράταση για την παράσταση χορού “Amazing” – Ένα ντελίριο αδρεναλίνης κι έντονων εικόνων για τον συλλογικό φόβο Παράταση για την παράσταση χορού “Amazing” – Ένα ντελίριο αδρεναλίνης κι έντονων εικόνων για τον συλλογικό φόβο Παράταση για την παράσταση χορού “Amazing” – Ένα ντελίριο αδρεναλίνης κι έντονων εικόνων για τον συλλογικό φόβο
Rate this item
(0 votes)

Amazing_Ομάδα Xορού Griffon_φωτο Γιώργος Καλκανίδης (6) (1)

Παράταση για την παράσταση “Amazing” της Ιωάννας Πορτόλου και της ομάδας χορού Griffon καθώς προστίθενται επιπλέον παραστάσεις στις 29, 30 Νοεμβρίου και 7, 8, 13, 14 Δεκεμβρίου 2023 στο θέατρο ΠΛΥΦΑ, στις 21.30. Με αφετηρία το περίφημο παραμύθι «Χάνσελ και Γκρέτελ» των αδελφών Γκριμ παρουσιάζεται ένα ανατρεπτικό έργο που σχολιάζει με οργιαστικό τρόπο τις αντιθέσεις του ανθρώπινου είδους, που, όσο κι αν εξελίσσεται, παραμένει βίαιο και αδηφάγο.

Η κ. Πορτόλου μίλησε για το θέμα των παραστάσεων και την τέχνη του χορού στο ertnews.gr και την Αγγέλα Παπαθανασίου.

Ιωάννα Πορτόλου_ Φωτο Μυρτώ Αποστολίδου

Πώς προέκυψε το “Amazing”; Ποια τα υλικά που χρησιμοποιήσατε για αυτή τη δουλειά;

Το “Amazing” προέκυψε μέσα στους μήνες των Lockdowns. Ήταν μία  απόφαση συνειδητή, όλων μας, να συνεχίσουμε να δουλεύουμε μέσα από τις τρομερές δυσκολίες που υπήρχαν για αυτό το τεράστιο χρονικό διάστημα. Να παραμείνουμε ομάδα ώστε να κρατήσουμε την σωματική και ψυχική μας υγεία. Να κρατήσουμε τους στόχους μας, την αγάπη για την δουλειά μας και την ζωή. Ήταν μία δουλειά που βγήκε από πολύ πείσμα, αφοσίωση και αποφασιστικότητα. Δεν ήταν εύκολο! Το “Amazing” αποτελείται από τρία βασικά υλικά που είχαν όμως αρκετά διαφορετική ποιότητα μεταξύ τους. Θα τα έλεγα ανόμοια κιόλας. Ξεκινήσαμε δηλαδή με ανάγνωση, με μία έρευνα στα παραμύθια των αδερφών Γκριμ.

Διαβάσαμε τις αυθεντικές εκδόσεις τους, χωρίς τις περικοπές, με όλη την βία και τον τρόμο που τα διακρίνει. Μετά φυσικά άρχισε να δημιουργείται η ανάγκη για το σώμα να κινηθεί. Έτσι, αρχίσαμε να δημιουργούμε ηχητικά, με την παρουσία του Αντώνη Παλάσκα και κινητικά, με τα σώματα μας, ένα περιβάλλον καμπαρέ όπου «τα σπάγαμε» κυριολεκτικά. Αυτό έχει διατηρηθεί μέχρι τώρα!

Φωτο Γιώργος Καλκανίδης

Τέλος ο κάθε ερμηνευτής έκανε έρευνα και έφερε τα κείμενα που τον ενδιέφεραν σε σχέση με το δέος ή την φρίκη που του προκαλεί το ανθρώπινο είδος. Ο καθένας έτσι έφερε κείμενα που τον αφορούν. Αργά και μέσα σε ένα διάστημα τελικά 8 μηνών όλα αυτά μπήκαν μαζί σαν μια μεγάλη κοτσίδα με πολλές φωνές και επίπεδα. Καταλήξαμε στο «Χάνσελ και Γκρέτελ» μιας και είχε πολλές «εισόδους» για τα κείμενα μας και αποδείχθηκε αρκετά φρικαλέο ώστε να αγκαλιάσει όλες τις φρικαλεότητες που ανακαλύψαμε με την έρευνα μας. Θα ήθελα ο θεατής να μεταφέρεται μέσα στην παράσταση απότομα από την μία αφήγηση στην άλλη. Αλλά ταυτόχρονα να μπορεί να παρακολουθήσει και τις τρεις. Έχουμε φτιάξει ένα οργανωμένο και κουρδισμένο χάος. Αυτό θα ήθελα να έχει αντίκτυπο στον θεατή. Μία έχω τον έλεγχο, μία τον χάνω.

Φυσικά υπάρχουν και τα υποκειμενικά κομμάτια που αγγίζουν τον καθένα μας διαφορετικά. Δεν μου αρέσει η μασημένη τροφή στον θεατή. Θέλω να αναλάβει την ευθύνη της θέσης του είτε συνδέεται με το έργο είτε όχι. Το παραμύθι «Χάνσελ και Γκρέτελ» το χρησιμοποιήσαμε για να αφηγηθούμε την δική μας ιστορία. Το παραμύθι μιλάει για τους παιδικούς φόβους, για την πρωταρχική ασφάλεια που υπάρχει ή όχι μέσα στην οικογένεια και το μεγάλο σκοτεινό δάσος έξω από αυτό, για την σχέση με τους γονείς, για τις παγίδες στον έξω κόσμο και μέσα στο σπίτι τις οποίες τα παιδιά καλούνται να αποφύγουν, για την επιβίωση, για την ενηλικίωση χωρίς καμία στήριξη παρά μόνο την σχέση που είχαν τα αδέλφια μεταξύ τους, για το δέλεαρ στο σπίτι της μάγισσας, για τον φόβο του θανάτου και την πείνα. Η πορεία αυτή μέσα από το άγνωστο αλλάζει τους ήρωες. Χρησιμοποιούμε αυτά τα σημεία του παραμυθιού για να μιλήσουμε για τον συλλογικό φόβο, για αυτά που προκαλούμε στον εαυτό μας και τους άλλους που ενώ τα βλέπουμε δεν μπορούμε απαραίτητα να σταματήσουμε. Για την φρίκη που βλέπουμε γύρω μας και που ίσως μας ξεπερνάει. «Αφού κάναμε την αρχή, πρέπει να συνεχίσουμε και αφού δέχτηκες την πρώτη φορά πρέπει να δεχτείς και την δεύτερη!» Ισχύει αυτό; Έχουμε κρίση; Έχουμε όρια; Έχουμε ευθύνη;  

Φωτο Γιώργος Καλκανίδης

«… Η παράσταση “Amazing” μας κάνει να αναρωτιόμαστε, πώς μπορούμε να είμαστε ταυτόχρονα ανθρωποφάγοι και δημιουργοί…». Πόση βία αντέχει ακόμα ο κόσμος μας; 

Είναι ένα θέμα να αποδεχθώ πως υπάρχει η τεράστια ενέργεια της βίας, της οργής και του θυμού μέσα μου και μέσα σε όλους μας και να την εκφράσω με έναν ασφαλή τρόπο για τον εαυτό μου και τους άλλους και είναι ένα τελείως διαφορετικό να κατευθύνω αυτή την  ενέργεια πάνω στον εαυτό μου ή τους άλλους με καταστροφικό τρόπο. Αυτό μπορεί να ισχύει τόσο σε ατομικό ή και συλλογικό επίπεδο. Όσο μπορώ να καταστρέψω άλλο τόσο μπορώ να δημιουργήσω, ή και αντίστροφα. Δεν υπάρχει τέλος στην πάλη του ανθρώπου με τη ζωή. Είμαστε τρωτοί, θνητοί και ατελείς…  

Θα θέλατε να δείτε τον χορό να μπαίνει περισσότερο στη ζωή μας και γιατί; Στα σχολεία, στα μουσεία ενδεχομένως;  

Ναι θα το ήθελα πάρα πολύ! Η κίνηση είναι ζωή και η ζωή κίνηση. Βασικά αυτά τα δύο είναι ένα. Τα παιδιά μαθαίνουν ενώ κινούνται και οι ενήλικες παραμένουν νέοι. Έχουμε φτάσει σαν κοινωνία να δίνουμε φάρμακα σε παιδιά που δεν μπορούν να μείνουν ακίνητα σε μια καρέκλα μέσα στην τάξη, αυτό είναι έγκλημα στο φως της ημέρας. Τα παιδιά μπορούν να κάνουν μαθηματικά και γλώσσα ενώ κινούνται μέσα στην τάξη. Ένα διάλειμμα κίνησης μπορεί να μου δώσει ενέργεια να συνεχίσω, να εστιάσω και να γειωθώ! Η κίνηση φέρνει ενέργεια, και η ενέργεια φέρνει κι άλλη ενέργεια. Όταν απελευθερώνω ενέργεια συχνά, συνδέομαι με την χαρά της ζωής και δεν έχω τόση ανάγκη για βία! Η κίνηση επίσης συνδέει σε ομάδες, σε κοινότητες, μπορούμε ομαδικά να διαχειριστούμε τις δυσκολίες καλύτερα. Όταν δεν σταματάμε την ενέργεια στο σώμα είμαστε πιο δεκτικοί, πιο προσαρμοστικοί, πιο έτοιμοι για ότι η ζωή μας φέρνει.   

Τα επόμενα σχέδια της ομάδας σας; 

Το επόμενο έργο της ομάδας θα ονομάζεται «Veritas». Θα ξεκινήσουμε πρόβες τον Φεβρουάριο και δεν γνωρίζω τίποτα άλλο πέρα από αυτό. Χρειαζόμαστε περισσότερα χρήματα από ό,τι έχουμε μέχρι τώρα εισπράξει από την επιχορήγηση του Υπουργείου Πολιτισμού και δεν έχουμε κλείσει επίσης κάποιο θέατρο. Είμαστε, θα μπορούσε να πει κανείς, στον αέρα με κάποιο τρόπο, αλλά η ομάδα είναι κάτι που μου δίνει δύναμη και είμαι σίγουρη πως με κάποιο τρόπο θα βρει το «Veritas» τον δρόμο του και εμείς τον δικό μας! Εδώ καταφέραμε το «Amazing»…

Ταυτότητα παράστασης

  • Χορογραφία: Ιωάννα Πορτόλου
  • Πρωτότυπη μουσική: Αντώνης Παλάσκας
  • Κοστούμια, σκηνικός χώρος: Ιωάννα Τσάμη
  • Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
  • Δραματουργική επιμέλεια, βοηθός χορογράφου: Δήμητρα Μητροπούλου
  • Διεύθυνση παραγωγής: Χριστίνα Πολυχρονιάδου
  • Χορεύουν: Ιωάννα Αποστόλου, Αλέξανδρος Λασκαράτος, Γιάννης Νικολαΐδης, Θεανώ Ξυδιά, Σταυρούλα Σιάμου

Χρήσιμες πληροφορίες

  • Θέατρο ΠΛΥΦΑ (Κορυτσάς 39, Βοτανικός)
  • Ημέρες παραστάσεων: 29, 30 Νοεμβρίου & 7, 8, 13, 14 Δεκεμβρίου 2023
  • Ώρα έναρξης: 21.30
  • Διάρκεια: 50’

Τιμές εισιτηρίων: γενική είσοδος 15€ (κανονικό), μειωμένο 10€ (φοιτητές, άνεργοι, ΑμεΑ, άνω των 65 ετών)

*Στην παράσταση εμφανίζονται γυμνά σώματα

www.ertnews.gr

Read 94 times

About Us

Thessaloniki Day & Night

Διασκέδαση Χωρίς Όρια

info(@)thessaloniki-dayandnight.gr

Connect With Us