Σας είχαμε υποσχεθεί πως θα επανέλθουμε με κριτική για την ταινία «Γλυκιά Καταστροφή» και τηρούμε τις υποσχέσεις μας.
Υπάρχουν ταινίες που έχουν φτιαχτεί για να είναι κακές και απολαυστικές. Ο κόσμος του βίντεο στηρίχτηκε σε αυτές αλλά και το κοινό, σε άλλους που άκριτα απολάμβαναν ένα άθλιο θέαμα και άλλους που απλά γνώριζαν εκ προοιμίου ότι το μυαλό θέλει που και που μασάζ με ζάχαρη και ανοησία. Αυτή η ταινία είναι κάπου στο ανάμεσα.
Εκείνη τον ερωτεύεται αυτοστιγμής, αλλά ξενερώνει όταν μαθαίνει πως υγραίνει το «πεπερόνι» του σε κάθε ευκαιρία, με πολλές ομορφότερες από εκείνη κοπέλες. Εκείνος φτιάχνεται όσο τη φέρνει σε αμηχανία. Και στο ραντεβού εκείνης με ένα από τα παιδιά «που θέλουν οι μανάδες για γαμπρούς τους», θα βάλει ένα στοίχημα: αν νικήσει εκείνος σε μια πάλη σώμα με σώμα, θα συγκατοικήσουν για 30 μέρες… χωρίς να κάνουν τη γενετήσια πράξη αναπαραγωγής (με προφυλάξεις). Ήδη γνωρίζουμε ότι η υπόθεση και η εξέλιξη είναι προδιαγεγραμμένη. Για το τυπικό ξάφνιασμα έχει προστεθεί και μια υπο-ιστορία όπου ο πατέρας της, άλλος καλός και αυτός, έχει χάσει την περιουσία του σε βρωμοδουλειές, και μόνο η κόρη του που έχει ταλέντο στην χαρτοπαιξία ίσως του σώσει το τομάρι! Περιμένετε, γίνεται ακόμα πιο βλακώδες: το παρατατικό ζευγάρι θα σπάσει τον όρκο της μεταξύ τους αγνότητας, με το αγόρι να αποκτά ενσυναίσθηση και το κορίτσι να εξελίσσει το παραβατικό ταλέντο της σε σανίδα σωτηρίας, αρχικά για την οικογένεια και στη συνέχεια για εκείνη.
Αν και είναι το είδος ταινιών που εύκολα μπορεί να δεχτεί κριτική -από αυτές που κάθε άλλο παρά κολακευτικές είναι-, μέσα στην αφέλεια του είναι άκρως χαλαρωτικό.
Κάπου ανάμεσα στις ταινίες “after”, σε εκλεπτυσμένο ρομάντζο αλά “πενήντα αποχρώσεις του γκρι” και όλες τις κολεγιακές ταινίες του “80” και “90”, το «Γλυκιά Καταστροφή» προσφέρει ό,τι τάζει: έρωτα, ερωτισμό, σεξ (με την απαραίτητη λογοκρισία), βία, πάλη, καλογυμνασμένα σώματα και ανυπέρβλητη σαχλαμάρα, που τελικά μεταμορφώνει αυτήν την ταινία σε ένα αφρόλουτρο ξεκούρασης. Το σημαντικότερο από όλα: προσφέρει ό,τι υπόσχεται, άρα είναι τίμιο.
Η ομορφότερη στιγμή της ταινίας πάντως δεν ήταν στο πανί αλλά στη ζωή, όταν μια μητέρα που καθόταν μπροστά μου στην αίθουσα βλέπει τον πρωταγωνιστή να χαϊδεύει τα απόκρυφα της κοπέλας μέσα από το εσώρουχό της και κλείνει τα μάτια στο ανήλικο παιδί της λέγοντας: «την επόμενη φορά θα διαλέξω εγώ ταινία». Φυσικά αποχώρησε από την αίθουσα με ψιλά πηδηματάκια.
www.ertnews.gr
